De slotronde van 2A werd dit keer gehouden in Kampen, bij O&O. Het bijzondere was dat in 2A alle beslissingen rond promotie en degradatie al waren gevallen. De wedstrijdleider van dienst kon daarom zijn toespraak kort houden: hij wenste ons allemaal een prettige pot.

Onze stadgenoten van Pegasus 1 stonden op het programma. Het krachtverschil was aanzienlijk; de gemiddelde rating van Pegasus lag om en nabij 116 ratingpunten hoger. Wij gingen aan de slag met Harry ten Klooster aan bord 1 en Quinten aan bord 8. Voor Quinten was dit evenement zijn eerste ervaring met de externe competitie. Hij kwam meteen in het diepe terecht want Trentelman (1761) was zijn tegenstander.

Toch was het Jonas (7), die voor een eerste rimpeling zorgde in de stille zaal, door zijn tegenstander pardoes mat te zetten achter de paaltjes. Op mijn vraag aan de wedstrijdleider of er nog een prijs hing aan de eerste winstpartij van de slotronde, antwoorde hij dat dat niet het geval was, maar dat Jonas nu de vrije hand had om alle voorradige cake op te eten. Ik geloof dat hij van dat aanbod geen gebruik heeft gemaakt, want om een uur of negen ging hij opgetogen terug naar Staphorst. Vrij snel daarna besloot Frank (6) dat remise wel genoeg was.

Een rondje langs de velden leerde mij dat Harry, Jan (3) en Edward (4) tegen respectievelijk van der Halm, Holtrop en Boen Tan goed stonden. In mijn ogen stonden Tristan (2), tegen Faber, en Quinten niet best of zeg maar slecht. Ikzelf stond nog steeds min of meer gelijk tegen van Ravensteijn (1794!).

Zou het dan toch nog... temeer omdat Jan won!! en Tristan remise bereikte. Hoe dat is gegaan, is voor mij nog steeds een raadsel. Helaas moesten Harry en Quinten de vlag strijken. Ook Edward verloor tegen iemand waarop de ouderdom blijkbaar geen vat krijgt. Na een zeer turbulente eindfase en met weinig tijd op de klok werd door mij remise aangeboden, na enige aarzeling werd mijn aanbod aanvaard. Eindstand: 4,5 - 3,5.

De organisatie was vlekkeloos en met name de catering was uitstekend verzorgd. De schalen met kroketjes, gehaktballetjes etc. bleven komen! Tot slot past nog een woord van waardering voor ZSG 3. De teamspirit, der Kampfgeist ook, is door de teamleider zeer gewaardeerd.

Henk van Schaik