Omdat we niet konden kiezen uit 2 of 3 externe SOS-achttallen zitten we er dit jaar tussenin. De onvolprezen Roeiboot is natuurlijk weer van de partij, net als het Team Zonder Naam (niet te verwarren met het Vlaggenschip), en we hebben voor het eerst een SOS-viertal. Nu is het redelijk normaal dat de opstelling voor onze tegenstanders een complete verrassing is, maar ook de om 5 voor 8 in de Terp aanwezige ZSG’ers tastten enigszins in het duister. Gelukkig waren de spelers wel op de hoogte en er was een plaatsvervangend non playing captain, tevens plaatsvervangend barman, aangesteld. De formatie was 1.Francis Damminga 2. Frank Markerink 3. Jasper Mijnheer 4. Noël Koene.

Jasper en Noël spelen voor het eerst extern, en waren dus logischerwijs een beetje gespannen voor hun debuut. Ik kan me mijn eigen debuut voor ZSG 1 nog goed voor de geest halen. Dat was uit bij En Passant, nog voordat het grote geld voor die club de weg naar de meesterklasse had geplaveid. Miklos had voor de wedstrijd nog zaken gedaan met de lokale middenstand en een paar kilo vis aangeschaft, die gelukkig zolang in de koelkast van de gastheren kon worden gedeponeerd. Johan Redeker, de captain destijds, drukte me vooraf op het hart dat ik een eventueel remiseaanbod meteen “mocht” (moest) accepteren. Hoe zenuwachtig moeten mijn teamgenoten geweest zijn, toen ik als 1600-achtig, onervaren en enigszins blundergevoelig ‘jong talent’ tegen iemand met 200 punten meer een goede stelling had opgebouwd. Een remiseaanbod kreeg ik pas toen het punt, naar mijn bescheiden schaakinzicht, zo’n beetje binnen was en het 3.5-3.5 stond. Ik zag tot mijn grote verbazing een half peloton ZSG’ers een hartverzakking krijgen toen ik gedecideerd doorspeelde (het ging ook nog om degradatie, geloof ik) met grote opluchting als gevolg toen het allemaal foutloos bleek. Van dit soort emoties begrijp ik ondertussen een stuk meer, nu ik Tristan - tegen Bas, vorig jaar in Meppel… - en Noël zo nu en dan in veel te rap tempo een mooie stelling om zeep zie helpen. Enfin, het moment dat beide heren een hogere rating hebben dan ik lijkt een kwestie van tijd.

Toen we de debutanten de basisprincipes van externe wedstrijden hadden uitgelegd (u weet wel, speeltempo, notatieplicht, hoe te handelen bij remiseaanbod, duik in de IJssel bij een nul, etc.) ging de match van start in de achterzaal, die inmiddels door diverse tegenstanders omschreven moet zijn als ‘dat zweethok’ of ‘het spookhuis’. Dat er slechts vier in plaats van acht partijen werden gespeeld had geen merkbaar positief effect op de luchtkwaliteit, en zo nu en dan als de deur geopend is giert de wind angstaanjagend door de structuur van het gebouw.

Noël was als eerste klaar, helaas volgens het scenario dat ik hierboven geschetst heb. Aan zijn setup tegen het Siciliaans kunnen we de contouren van Hoogeveense invloeden op zijn schaakontwikkeling herkennen: 1.e4 c5 2.b3!? Onder het motto “ik weet dat je onzin speelt, maar dat weerhoudt me er niet van om na 15 zetten totaal aangekrant te staan” werd hier van Elburger zijde niet goed op gereageerd. Even later kwam Noël met een sip gezicht aan de bar. “Wat ging er mis?” “Ik had niet goed gerekend, ik dacht dat ik een trucje had..” Helaas, volgende keer beter (en langer nadenken!)

Even later kwam Frank Markerink met een gelaten en berustend gezicht aan de bar. “Wat ging er mis?” “Algehele kennis van de Grünfeld, hij wist iets beter wat hij aan het doen was dan ik.” Ondertussen had ik al gezien dat Jasper en Francis een pion achter stonden tegen ervaren schakers, dus de beste stuurlui aan de bar gaven geen cent meer voor een matchpunt. Maar dat kwam er toch! Het verloop van beide partijen heb ik niet echt gevolgd vanwege een interne clash met Edward die bijzonder moeizaam verliep, maar ik was nog wel zo attent om Francis te vragen om zijn partij op te sturen. Die is zeer de moeite waard:

We komen erin na 11.f4. Het is duidelijk dat wit niet met het mes tussen de tanden de opening heeft aangepakt en Francis besluit zeer terecht dat het tijd is om de zwaktes in het centrum aan te tasten. Maar hoe moet dat? Lc5 en Pc5 zijn zetten die de vinger op de zere plekken leggen: de diagonaal a7-g1 en het veld e4. De gespeelde zet 11…f6? is strategisch gezien minder handig omdat de b2-loper tegen die e5-pion aankijkt, bovendien zit er een heel concreet tactisch nadeel aan:

12.Pxd5! fxe5 13. Pxe7+ Dxe7 14. fxe5 Dg5.

Een gratis paard? Nee, maar deze variant is moeilijker dan gedacht: 15.Dxd7 Dxe3+ 16.Tf2 en nu niet Lg4? Ld4! en zwart kan douchen, maar eerst 16…Tad8 17.Db5 Ld3! (zie analysediagram) 18.Lxd3 Txf2 19.Kh1 Txd3 20.cxd3 Txb2 en zwart heeft het initiatief.

Analysediagram na 17…Ld3

De witspeler durfde niet of had het allemaal uitgerekend, er kwam 15.Tf3 en de partij ging verder. 

Stelling na 20.Tg4. Aan de kant met de loper? Nee hoor, 20…Df7 21.Tf1 Td1! Deze fraaie only move verdient een extra diagram, ondanks dat wit zijn +2 voordeel kan behouden.

Stelling na 21…Td1

22.Tf4 Txf1+ 23.Lxf1 Dg6 24.Txf8+

Dit lijkt me principieel onjuist. Dd4 ziet er sterk en logisch uit, waarna zwart wel op f4 moet slaan en zo de structuur van wit repareert.

24…Kxf8 25.Dd4 Kg8 26.Dd8+ Kh7 27.Dxc7?


Stelling na 27.Dxc7

Wit graait nog een pion maar die is giftig, of beter gezegd half giftig. Zwart kan nu remise maken met Lxg2! vanwege de dubbele aanval Db1+, Dxb2+ en de witte koning zal niet ontsnappen aan de stortvloed aan schaakjes die over hem wordt uitgestort. Mogelijk was remise hier al niet genoeg meer voor het team, dus is het maar goed dat Francis hier een slechte zet deed:

27…h5? 28.Dd8 Dg4 29.Dd2 Dg6 30.Df2 Pc8
Het paard deed al een tijdje niets op b6 en springt nu de juiste kant op: eindbestemming is f5. De witspeler ziet het aankomen, en besluit overhaast een paar stukken te ruilen. Maar dat loopt niet goed af:
31. Le2 Pe7 32.Lf3? Lxf3

Stelling na 32...Lxf3

Tja, dat is balen, die kan niet worden teruggeslagen vanwege Db1+ en Dxb2. Er is een reddingsboei beschikbaar en dat is La3! met tempo op het paard, waarna het ongeveer gelijk staat. Onder zware tijdsdruk vond de witspeler deze enige zet niet en moest met een stuk minder spoedig de vlag strijken. 0-1